Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Γιατί ζεσταινόμαστε στους 30 βαθμούς;

Γιατί ζεσταινόμαστε στους 30 βαθμούς; Όταν η θερμοκρασία ξεπεράσει τους 30 βαθμούς, αισθανόμαστε ότι κάνει ζέστη. Πώς επιδρά η θερμοκρασία στο σώμα μας; Γιατί αρχίζουμε να ιδρώνουμε, όταν η θερμοκρασία υπερβεί αυτήν του σώματος, των 37 βαθμών;

Οι φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος παράγουν θερμότητα και, όταν κανείς κινείται, η παραγωγή θερμότητας αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Γι’ αυτό, προκειμένου να διατηρήσει την εσωτερική θερμοκρασία του γύρω στους 37 βαθμούς, το σώμα πρέπει να αποβάλλει συνεχώς θερμότητα – κάτι που κυρίως γίνεται μέσω του δέρματος.
Σε μέτρια θερμοκρασία περιβάλλοντος, υπάρχει ένα σχετικό ισοζύγιο ανάμεσα στη θερμότητα που παράγεται στο σώμα μας και σ’ αυτήν που εκλύεται από το δέρμα προς τον αέρα που μας περιβάλλει. Όταν, όμως, η θερμοκρασία του περιβάλλοντος αυξάνεται, το σώμα δυσκολεύεται να αποβάλει το πλεόνασμα της θερμότητας και αντιδρά με τη διεύρυνση των αιμοφόρων αγγείων, ιδιαίτερα στα χέρια και στα πόδια. Έτσι, ψύχεται ευκολότερα το ζεστό αίμα, καθώς διέρχεται από τα άκρα του σώματος. Αν η θερμοκρασία ανέβει ακόμη περισσότερο, αρχίζουμε επιπλέον να ιδρώνουμε. Και αυτό, γιατί, καθώς ο ιδρώτας εξατμίζεται, από το δέρμα αποβάλλεται περισσότερη θερμότητα.
Επομένως, η αίσθησή μας ότι ζεσταινόμαστε πολύ δεν έχει να κάνει τόσο με τη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του σώματος και του περιβάλλοντος. Το ότι ιδρώνουμε, λαχανιάζουμε και νιώθουμε τα άκρα μας πρησμένα οφείλεται περισσότερο στην εντατική προσπάθεια του σώματος να αποβάλει θερμότητα. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να διατηρείται σταθερή η θερμοκρασία γύρω από τον εγκέφαλο και τα υπόλοιπα ζωτικά όργανα. Αντίθετα, τα χέρια και τα πόδια αντέχουν σε σχετικά χαμηλότερες θερμοκρασίες. Γι’ αυτό, όταν κάνει κρύο και το σώμα προσπαθεί να διατηρήσει τη θερμότητα, τότε η θερμοκρασία του δέρματος στα περιφερειακά του τμήματα είναι σημαντικά χαμηλότερη από αυτήν του υπόλοιπου σώματος.
Ειδικά στα χέρια και στα πόδια, η θερμοκρασία του δέρματος είναι κατά κανόνα χαμηλότερη από τους 37 βαθμούς. Μάλιστα, η ιδανική θερμοκρασία για τη λειτουργία των χεριών είναι το διάστημα ανάμεσα στους 32 και τους 36 βαθμούς. Η χαμηλότερη αυτή θερμοκρασία είναι και ο λόγος για τον οποίο τα χέρια και τα δάχτυλά μας σχεδόν «καίγονται», όταν τα βάλουμε σε νερό με θερμοκρασία 37 βαθμών – κάτι που δεν ισχύει για το κεφάλι και τον κορμό μας.
http://www.scienceillustrated.gr/index.php?op=Magazine&todo=showarticle&aid=746

Περιστρέφεται ο Ήλιος περί τον άξονά του;

Περιστρέφεται ο Ήλιος περί τον άξονά του; Οι πλανήτες περιστρέφονται περί τον άξονά τους, αλλά τι συμβαίνει με τον Ήλιο; Αν περιστρέφεται, πόσο γρήγορα το κάνει;

Ο Ήλιος, όπως ακριβώς και η Γη, περιστρέφεται περί τον άξονά του. Υπάρχει όμως μια θεμελιώδης διαφορά. Η Γη είναι μια συμπαγής σφαίρα και όλα τα σημεία της πραγματοποιούν μια πλήρη περιστροφή μέσα σε 24 ώρες. Ο Ήλιος, αντίθετα, αποτελείται από θερμά αέρια και πλάσμα, κάτι που σημαίνει ότι δεν περιστρέφονται όλα του τα σημεία με την ίδια ταχύτητα. Στον ισημερινό του ο χρόνος περιστροφής είναι 25 ημέρες, αλλά στους πόλους ο χρόνος αυτός αυξάνεται στις 36 περίπου ημέρες.
Η περιστροφή του Ήλιου επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά από το Γαλιλαίο, το 17ο αιώνα. Με τα πρωτοποριακά του τηλεσκόπια, ανακάλυψε τις ηλιακές κηλίδες, καθώς και την κίνησή τους στον ηλιακό δίσκο. Με βάση αυτό, ο Γαλιλαίος υπολόγισε το χρόνο περιστροφής του Ήλιου στις τέσσερις περίπου εβδομάδες – αλλά η προσπάθεια αυτή του κόστισε αργότερα την όρασή του.
Όταν ο Ήλιος περιστρέφεται, περιδινίζεται, ως επακόλουθο, και το μαγνητικό του πεδίο, με έναν περίπλοκο τρόπο. Είναι δυνατόν τότε βρόχοι του μαγνητικού του πεδίου να βρουν διέξοδο προς τη φωτόσφαιρα. Στην περιοχή που συμβαίνει αυτό σχηματίζεται μια ηλιακή κηλίδα. Οι ηλιακές κηλίδες φαίνονται πιο σκοτεινές από τις περιοχές που τις περιβάλλουν, καθώς είναι ψυχρότερες.
Σήμερα οι επιστήμονες, αξιοποιώντας τις γνώσεις τους σχετικά με την περιστροφή του Ήλιου, μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι ηλιακές κηλίδες εμφανίζονται στη βάση ενδεκαετών κύκλων. Η περιστροφή του Ήλιου εξηγεί επίσης το γιατί οι πρώτες κηλίδες ενός τέτοιου κύκλου δημιουργούνται μακριά από τον ισημερινό του, ενώ οι μεταγενέστερες πιο κοντά σε αυτόν.
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι τα βαθύτερα στρώματα του Ήλιου κινούνται σαν να ήταν συμπαγή και έχουν τον ίδιο χρόνο περιστροφής τόσο στον ισημερινό όσο και στους πόλους. Κατά τα άλλα, η κίνηση του Ήλιου γύρω από τον άξονά του έχει την ίδια κατεύθυνση που έχει και η αντίστοιχη κίνηση των πλανητών του, είναι δηλαδή αριστερόστροφη, με βάση πάντα το βόρειο πόλο του Ήλιου.

Πώς προκύπτουν οι έμμονες ιδέες;

Πώς προκύπτουν οι έμμονες ιδέες;
Τι συμβαίνει όταν αισθανόμαστε ότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε κάτι που δεν έχουμε καμιά όρεξη να το κάνουμε;
Οι έμμονες ιδέες είναι σκέψεις ή παραστάσεις που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας προκαλώντας άγχος. Συχνά, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το άγχος αυτό με ψυχαναγκαστικές πράξεις. Το πιο κλασσικό παράδειγμα είναι ο φόβος για τα μικρόβια, που οδηγεί στην έμμονη ιδέα της μόλυνσης, η οποία με τη σειρά της έχει σαν αποτέλεσμα να πλένουμε συνεχώς τα χέρια μας ή να κάνουμε συνεχώς καθαριότητα στο σπίτι.
Επί πολλά χρόνια, οι επιστήμονες συνέδεαν τις έμμονες ιδέες με τα χαμηλά επίπεδα του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη στον εγκέφαλο, αλλά πρόσφατες τομογραφίες PET μας έδωσαν νέες, εντελώς διαφορετικές ενδείξεις. Ο Lewis Baxter Jr του Πανεπιστημίου της Φλόριντα παρατήρησε ότι άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είχαν αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα στα λεγόμενα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου. Η Judith Rapoport του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ ανέπτυξε τη θεωρία ότι αυτή η αυξημένη δραστηριότητα των βασικών γαγγλίων ενεργοποιεί ανεπιθύμητα πρότυπα συμπεριφοράς, που είχαν απωθηθεί σαν κατάλοιπα του παρελθόντος μας. Επειδή τα βασικά γάγγλια δεν ελέγχονται από τα κέντρα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για τις συνειδητές λειτουργίες μας, οι ψυχαναγκαστικές πράξεις έχουν την τάση να επιμένουν και να επεκτείνονται.

Έχουν οι μύες μεγαλύτερο βάρος από το λίπος;

Έχουν οι μύες μεγαλύτερο βάρος από το λίπος;

Οι μύες όντως ζυγίζουν περισσότερο από το λίπος – για την ακρίβεια, 20% παραπάνω. 
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα λιποκύτταρα περιέχουν κυρίως τριγλυκερίδια, που είναι ελαφρύτερα από τις πρωτεΐνες & το νερό, δηλαδή, από τα βασικά συστατικά των μυϊκών κυττάρων. Ένα λιποκύτταρο αποτελείται κατά 87% από λίπος. Το υπόλοιπο 13% είναι η κυτταρική μεμβράνη, ο πυρήνας του κυττάρου & τα μιτοχόνδρια, τα οποία παράγουν ενέργεια.
Τα μυϊκά κύτταρα, που ονομάζονται & μυϊκές ίνες, είναι ένας ιδιαίτερος τύπος κυττάρων· καταρχάς, είναι πολύ μεγάλα. Ορισμένες μυϊκές ίνες έχουν μήκος αρκετών εκατοστών, για παράδειγμα στον ορθό μηριαίο μυ, που εκτείνεται από τη μια άκρη του μηρού ως την άλλη. Τα μυϊκά κύτταρα μεγάλου μήκους έχουν συνήθως διάμετρο από 0,02 έως και 0,1 χιλιοστά. Διαθέτουν πολλούς κυτταρικούς πυρήνες, τοποθετημένους κατά διαστήματα, κοντά στη μεμβράνη του κυττάρου. Αυτά τα κύτταρα, λοιπόν, δημιουργούνται από τη σύμπτυξη μεγάλου αριθμού κυττάρων που συνιστούν τα προστάδια των μυϊκών ινών. Οι περισσότεροι τύποι κυττάρων δεν έχουν παρά ένα μόνο πυρήνα & το μέγεθός τους μετριέται σε εκατομμυριοστά του μέτρου. Ένα σύνηθες λιποκύτταρο έχει διάμετρο περίπου 0,1 χιλιοστά.
Τα μυϊκά κύτταρα αποτελούνται από πολλές μακριές ίνες, που ονομάζονται μυοϊνίδια. Σε αυτά οφείλεται η ιδιότητα των μυών να συσπώνται. Αποτελούνται κυρίως από τις πρωτεΐνες ακτίνη & μυοσίνη. Επιπλέουν, τα μυϊκά κύτταρα είναι πλούσια σε μιτοχόνδρια, τα οποία παράγουν τη χημική ενέργεια που χρειάζονται τα μυοϊνίδια για να συσπαστούν. Τα μυϊκά κύτταρα, επομένως, έχουν συστατικά στοιχεία που είναι βαρύτερα από τα αντίστοιχα των λιποκυττάρων. Έτσι, ένα κυβικό εκατοστό μυϊκού ιστού ζυγίζει 1,06 γραμμάρια, ενώ λιπώδης ιστός με τον ίδιο όγκο ζυγίζει 0,9 γραμμάρια.
http://www.scienceillustrated.gr/index.php?op=Magazine&todo=showarticle&aid=2649

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Έλλειψη συγκέντρωσης; Κανένα πρόβλημα!

Έλλειψη συγκέντρωσης; Κανένα πρόβλημα!

Έρευνα του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Πανεπιστημίου του Τορόντο αποκάλυψε κάτι πολύ ενδιαφέρον… Τα άτομα που δεν καταφέρνουν να συγκεντρωθούν εύκολα μπορούν να γίνουν πιο δημιουργικοί ως χαρακτήρες. 
Η έρευνα περιλάμβανε τεστ, στα οποία υποβλήθηκαν οι φοιτητές των συγκεκριμένων πανεπιστήμιων, και τα οποία είχαν σχεδιαστεί ώστε να εξακριβώσουν ποιοι φοιτητές μπορούσαν να καταφέρουν να μην αποσπάται η προσοχή τους από εξωτερικά ερεθίσματα.

Οι περισσότεροι από εμάς θα θεωρούσαμε πολύ χρήσιμη την ικανότητα διατήρησης της συγκέντρωσης, παραμένοντας ανεπηρέαστοι από άλλους εξωτερικούς παράγοντες. Ωστόσο, οι ερευνητές απέδειξαν ότι οι φοιτητές που «πάσχουν» από έλλειψη συγκέντρωσης διαθέτουν ένα πλουσιότερο μείγμα σκέψεων στη ενεργή μνήμη τους, γεγονός που τους καθιστά υποσχόμενους δημιουργούς.

Τελευταία ενημέρωση: Τρίτη, 21 Σεπτεμβρίου 2010, 16:16

Η ασπιρίνη ακόμη & σε μικρές δόσεις αποτρέπει καρκίνο παχέος εντέρου

Η ασπιρίνη ακόμη & σε μικρές δόσεις αποτρέπει καρκίνο παχέος εντέρου


Ακόμη & η πιο χαμηλή δόση ασπιρίνης, της τάξης των 75 mg ημερησίως, εάν λαμβάνεται συστηματικά μπορεί να μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο του παχέος εντέρου.
Η προστατευτική δράση που προσφέρει η ασπιρίνη αρχίζει να φαίνεται μόλις ένα χρόνο μετά τη συστηματική της χορήγηση.
Η προληπτική της ιδιότητα ευεργετεί όχι μόνο το γενικό πληθυσμό αλλά & τους ανθρώπους οι οποίοι έχουν παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο του παχέος εντέρου.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτων εξαιτίας καρκίνου. Κάθε χρόνο αποβιώνουν λόγω της νόσου μισό εκατομμύριο άνθρωποι.
Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι η ασπιρίνη μπορεί να προστατεύει εναντίον του καρκίνου του παχέος εντέρου. Ωστόσο ακόμη δεν έχει τεκμηριωθεί ποια είναι η πλέον αποτελεσματική δόση της ασπιρίνης & ποια είναι η χρονική διάρκεια για την οποία πρέπει να λαμβάνεται για το σκοπό αυτό.
Μια έρευνα που έγινε από γιατρούς του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου στο Ηνωμένο Βασίλειο μας δίνει σημαντικές πληροφορίες για το ζήτημα. Οι ερευνητές εξέτασαν τις περιπτώσεις 2800 ανθρώπων με καρκίνο παχέος εντέρου & 3000 υγιών ανθρώπων με ανάλογα δημογραφικά χαρακτηριστικά.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τη διατροφή & τον τρόπο ζωής τους. Έτσι διαφάνηκαν οι παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν τις πιθανότητες προσβολής από καρκίνο παχέος εντέρου.
Καταγράφηκαν επίσης τα μη στεροειδή αναλγητικά φάρμακα συμπεριλαμβανόμενης και της ασπιρίνης που λάμβαναν. Στη συνέχεια εξετάστηκαν οι πιθανότητες επιβίωσης από καρκίνο παχέος εντέρου για τους ασθενείς & οι πιθανότητες να προσβληθεί κάποιος από τη νόσο στα 5 χρόνια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν:
  1. Τα άτομα που λάμβαναν συστηματικά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο παχέος εντέρου σε σύγκριση με άτομα που δεν λάμβαναν τα εν λόγω φάρμακα
     
  2. Μετά από ένα χρόνο, η λήψη χαμηλής δόσης ασπιρίνης σχετιζόταν με 22% μείωση του κινδύνου προσβολής από καρκίνο παχέος εντέρου. Μετά από 5 χρόνια η εν λόγω μείωση έφτανε στο 30% που δείχνει ότι το όφελος της προληπτικής δράσης της ασπιρίνης μεγάλωνε με την πάροδο του χρόνου
     
  3. Στους ασθενείς στους οποίους είχε διαγνωσθεί ο καρκίνος παχέος εντέρου, δεν παρατηρήθηκε ότι αύξανε τις πιθανότητες επιβίωσης η λήψη ασπιρίνης ή οποιουδήποτε άλλου μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου. Επίσης δεν επηρέαζε τον κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε άλλη αιτία
Στα συμπεράσματα τους οι γιατροί από το Εδιμβούργο τονίζουν ότι η έρευνα τους είναι η πρώτη που δείχνει ότι η ασπιρίνη στη χαμηλότερη δυνατή δόση των 75mg ημερησίως έχει προστατευτική δράση εναντίον του καρκίνου του παχέος εντέρου
Είναι σημαντικό ότι δεν χρειάζονται ψηλές δόσεις ασπιρίνης για να επιτευχθεί η μείωση του κινδύνου για καρκίνο παχέος εντέρου. Η προστατευτική δράση της ασπιρίνης αρχίζει στον ένα χρόνο λήψης & συνεχίζει να αυξάνεται έως τα πέντε χρόνια μετά.
Ο αριθμός των περιστατικών καρκίνου παχέος εντέρου παρουσιάζει μια ανησυχητική σημαντική αύξηση. Αναμένεται ότι η αύξηση αυτή θα συνεχιστεί στα επόμενες δεκαετίες.
Οι κυριότεροι λόγοι που συμβάλλουν στην αύξηση του αριθμού νέων περιπτώσεων καρκίνου παχέος εντέρου είναι η παχυσαρκία, το υπερβολικό βάρος σώματος, η διατροφή & η καθιστική ζωή.
Η εντατικοποίηση της πρόληψης με μέτρα που καταπολεμούν τους εν λόγω παράγοντες κινδύνου αλλά & η περαιτέρω διερεύνηση του ρόλου της ασπιρίνης στην πρόληψη της νόσου επιβάλλονται.

16-09-2010
Σχετική ιστοσελίδα: http://www.medlook.net/article.asp?item_id=3149

Βιβλιογραφία:
Effect of aspirin and NSAIDs on risk and survival from colorectal cancer,  Gut  2010;doi:10.1136/gut.2009.203000, Online First, 15 Σεπτεμβρίου 2010.

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Γιατί ο χρυσός δεν οξειδώνεται;

Έχουμε οξείδωση όταν ένα στοιχείο αντιδρά με το οξυγόνο. 
Η σκουριά που εμφανίζεται στο σίδηρο δημιουργείται από την αντίδραση του οξυγόνου του αέρα με άτομα του σιδήρου. Από την αντίδραση αυτή προκύπτει οξείδιο του σιδήρου (Fe2O3). Ο σίδηρος (Fe) οξειδώνεται, χάνοντας ηλεκτρόνια, ενώ το οξυγόνο ανάγεται, κερδίζοντας ηλεκτρόνια. 
Αντίθετα, ο χρυσός (Au) παραμένει τελείως σταθερός στον αέρα, το νερό και τα περισσότερα οξέα. Μόνο το λεγόμενο «βασιλικόν ύδωρ», ένα μείγμα υδροχλωρικών και νιτρικών οξέων, μπορεί να τον αλλοιώσει. Πράγματι, το μέταλλο, υπό την επίδραση αυτού του ιδιαίτερα διαβρωτικού μείγματος, μπορεί να χάσει τρία ηλεκτρόνια και να μετασχηματιστεί σε ιόν Au3+.
Ο λόγος που ο χρυσός δε διαβρώνεται είναι γιατί το δυναμικό οξειδοαναγωγής του, δηλαδή, η ικανότητά του να διατηρεί τα ηλεκτρόνιά του, είναι κατά πολύ υψηλότερο από εκείνο του οξυγόνου –και άλλων συμβατικών οξειδωτικών–, γεγονός που απαγορεύει κάθε είδους αντίδραση μεταξύ αυτών των δύο στοιχείων. Με άλλα λόγια, η διάταξη των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα του ατόμου του χρυσού είναι εξαιρετικά σταθερή. Βρίσκονται σε μια κβαντική κατάσταση που δεν επιτρέπει την απόσπασή τους, εκτός κι αν παραχθεί μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας, που το οξυγόνο δεν είναι σε θέση να παραγάγει. Αντίθετα, τα ηλεκτρόνια σιδήρου αποσπώνται εύκολα, με τη βοήθεια μιας μικρής ποσότητας ενέργειας.
Παρόλ’ αυτά, μερικές φορές τα χρυσά κοσμήματα μαυρίζουν. Ο λόγος είναι ότι ο καθαρός χρυσός, όντας πολύ μαλακός για την κατασκευή ανθεκτικών αντικειμένων, αναμειγνύεται με άλλα μέταλλα –χαλκό, ψευδάργυρο ή νικέλιο, για παράδειγμα–, τα οποία αντιδρούν με το οξυγόνο και, κατά συνέπεια, αλλοιώνονται.

Τι είναι η τρύπα του όζοντος;

Ακούμε και διαβάζουμε συχνά για την τρύπα του όζοντος. 
Τι ακρίβώς είναι, πώς αντιμετωπίζεται και τι συνέπειες έχει για τον πλανήτη;


Το όζον είναι ένα αέριο το οποίο εμφανίζεται σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα της Γης και του οποίου το μόριο αποτελείται από τρία άτομα οξυγόνου. 
Η μεγαλύτερη συγκέντρωση όζοντος (περίπου το 90%) εμφανίζεται στην στρατόσφαιρα, σε ένα «στρώμα» το οποίο ξεκινά από τα 10 με 17 περίπου χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια της Γης και φτάνει έως και τα 50 χιλιόμετρα. 
Το στρώμα του όζοντος μεταβάλλεται από περιοχή σε περιοχή και ανάλογα με τις εποχές, ενώ επηρεάζει και επηρεάζεται από το κλίμα, καθώς ο μηχανισμός σχηματισμού του εξαρτάται από τη θερμοκρασία, την υγρασία, τους ανέμους και τη περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε άλλες χημικές ενώσεις. 
Το όζον της στρατόσφαιρας αποτελεί τη μοναδική ασπίδα του πλανήτη μας ενάντια στις βλαβερές επιπτώσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας του Ήλιου, η οποία είναι ιδιαίτερα επιζήμια για όλους τους έμβιους οργανισμούς. 
Χωρίς την ασπίδα του όζοντος, για παράδειγμα, τα κρούσματα καρκίνων του δέρματος, καταρράκτη και βλαβών του ανοσοποιητικού μας συστήματος θα πολλαπλασιάζονταν ραγδαία. Δυστυχώς, το όζον στη στρατόσφαιρα σιγά-σιγά καταστρέφεται από τις εκπομπές αερίων πάνω στη Γη όπως το διοξείδιο του άνθρακα και οι χλωροφθοράνθρακες (CFC). 
Περιοχές όπου το όζον έχει μειωθεί δραστικά έχει επικρατήσει να ονομάζονται «τρύπες του όζοντος» και για πρώτη φορά εντοπίστηκαν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 επάνω από την Ανταρκτική. 
Η πρώτη διεθνής προσπάθεια περιορισμού των CFC έγινε με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ το 1987, στο οποίο τέθηκαν συγκεκριμένοι στόχοι αναφορικά με το περιορισμό των χημικών ουσιών που αποδεδειγμένα καταστρέφουν το όζον της στρατόσφαιρας.

http://www.scienceillustrated.gr/index.php?op=Magazine&todo=showarticle&aid=302

Τι είναι ο κνησμός (κνήθω = ξύνω);

Οι επιστήμονες δε γνωρίζουν ακόμη όλους τους μηχανισμούς που προκαλούν τον κνησμό, αλλά, μεταξύ άλλων, το φαινόμενο προκύπτει όταν η ουσία ισταμίνη διεγείρει νευρικά κύτταρα του δέρματος. 
Η ισταμίνη εκλύεται από συγκεκριμένα κύτταρα της επιδερμίδας, ως αντίδραση, π.χ., σε ένα τσίμπημα εντόμου. Η ουσία δεσμεύεται σε υποδοχείς στις απολήξεις των νευρικών κυττάρων, τα οποία με τη σειρά τους μεταβιβάζουν στον εγκέφαλο το μήνυμα για κνησμό.
Όταν έχουμε φαγούρα, αισθανόμαστε την ανάγκη να ξυστούμε, και αν αυτό οφείλεται, π.χ., σε έντομα ή σε παράσιτα του δέρματος, τότε το ξύσιμο είναι ένας καλός τρόπος να απαλλαγούμε από το πρόβλημα. 
Υπάρχει, ωστόσο, ακόμη ένας λόγος που ξυνόμαστε: Το ξύσιμο αντικαθιστά τη δυσφορία που προκαλεί ο κνησμός με έναν ελαφρύ πόνο.
Προφανώς ο εγκέφαλος λαμβάνει το μήνυμα του κνησμού μέσω νευρικών οδών που εν μέρει ταυτίζονται με αυτές που μεταφέρουν το αίσθημα του πόνου. Αυτό είναι κάτι που το εκμεταλλευόμαστε ασυναίσθητα, κι έτσι όταν προκαλούμε στο σώμα μας αυτό τον ελαφρύ πόνο, ουσιαστικά υποβαθμίζουμε το μήνυμα του κνησμού.

Γιατί τα μπαλόνια με ήλιον χάνουν πάντα αέριο;

Παρ’ όλο που δεν υπάρχει τρύπα σ’ ένα μπαλόνι ηλίου, αυτό χάνει το περιεχόμενό του μετά από λίγο καιρό. Για ποιο λόγο;

Κι όμως, τα μπαλόνια ηλίου ξεφουσκώνουν γιατί έχουν τρύπες, όπως και τα άλλα μπαλόνια – η διαφορά είναι απλά στο μέγεθος της τρύπας. Τα μπαλόνια με ήλιον κατασκευάζονται κατά κανόνα από ένα είδος πλαστικού που αποτελείται από μεγάλες μοριακές αλυσίδες. Τα μόρια αυτά είναι αρκετά ασύμμετρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συμπιεστούν με 100 % πυκνότητα. Γι’ αυτό, δημιουργούνται εύκολα μικρές σχισμές, που όμως είναι πολύ μικροσκοπικές για να μπορούν να διαφύγουν από κει τα μόρια του οξυγόνου και του διοξειδίου του άνθρακα. 
Αντίθετα, τα άτομα του ηλίου μπορούν να διαφύγουν, αν έρθουν σε επαφή με το άνοιγμα με τον κατάλληλο τρόπο. Έτσι, το ήλιο διαρρέει πολύ αργά, άτομο προς άτομο.

http://www.scienceillustrated.gr/index.php?op=Magazine&todo=showarticle&aid=46

Από πού προέρχεται το γλυκό νερό; - αποτελεί το 2,7% περίπου του συνολικού νερού του πλανήτη

Το γλυκό νερό δημιουργείται όταν εξατμίζεται το θαλασσινό νερό και στη συνέχεια υγροποιείται και πάλι υπό μορφή σταγονιδίων. 
Όταν εξατμίζεται, το νερό μεταπηδά από την υγρή του μορφή στην αέρια (υδρατμοί). Κατά τη διαδικασία αυτή, όμως, το αλάτι δεν περνά σε αέρια μορφή. 
Ψηλά στην ατμόσφαιρα, οι υδρατμοί, λόγω των ανοδικών ψυχρών αέριων ρευμάτων, συμπυκνώνονται σε μικρά σταγονίδια γλυκού νερού και γίνονται σύννεφα. Τα σύννεφα, στη συνέχεια, απελευθερώνουν αυτά τα σταγονίδια με τον υετό – βροχή, χαλάζι ή χιόνι. Το μεγαλύτερο ποσοστό του υετού πέφτει στη θάλασσα, αλλά ένα μέρος του πέφτει στην ξηρά. Αυτό το τελευταίο μπορεί είτε να εξατμιστεί και πάλι στην ατμόσφαιρα είτε να φτάσει στο υπέδαφος, δημιουργώντας υπόγεια ύδατα, λίμνες και ποτάμια, απ’ όπου και ρέει ξανά προς τη θάλασσα.
Όλος αυτός ο κύκλος εξάτμισης, υγροποίησης, υετού, υπογειοποίησης και επιστροφής στη θάλασσα αποκαλείται κύκλος του νερού. 
Το γλυκό νερό αποτελεί το 2,7% περίπου του συνολικού νερού του πλανήτη. Το μεγαλύτερο μέρος του, το 2%, είναι πάγος και παγετώνες. Οι λίμνες αντιστοιχούν μόλις σε 0,009%, τα ποτάμια σε 0,00001%, ενώ ένα 0,7% περίπου είναι τα υπόγεια ύδατα, οι υδρατμοί της ατμόσφαιρας και η υγρασία του εδάφους.

Πώς σχηματίζονται τα σχέδια στο γρασίδι;

Τα διάφορα σχέδια που υπάρχουν σε πολλά ποδοσφαιρικά γήπεδα εμφανίζονται επειδή το γρασίδι απορροφάει διαφορετικές ποσότητες φωτός, ανάλογα με την κατεύθυνση στην οποία είναι στραμμένες οι τούφες του. Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε σχέδια, πιέζουμε το χόρτο με ένα μικρό οδοστρωτήρα, αφού το κουρέψουμε.
http://www.scienceillustrated.gr/index.php?op=Magazine&todo=showarticle&aid=518

Γιατί μερικές φορές έχουμε μια γεύση αίματος στο στόμα;

Κάποιες φορές, όταν πιεζόμαστε πολύ, νιώθουμε μια μεταλλική γεύση αίματος στο στόμα – χωρίς να βλέπουμε αίμα. Από πού προέρχεται αυτή η αίσθηση; 
Πολλοί άνθρωποι που αθλούνται έχουν αισθανθεί κάτι τέτοιο. Όταν πλησιάζουν στο νήμα, επιστρατεύουν όλες τους τις δυνάμεις και, κάποιες φορές, ξεπερνούν τα όριά τους. Ακριβώς όταν πιέζεται ιδιαίτερα, ένας δρομέας μπορεί να νιώσει αυτή τη μεταλλική γεύση στο στόμα. Η αιτία γι’ αυτό το φαινόμενο εδράζεται στους πνεύμονες.
Το σύστημα των πνευμόνων περιλαμβάνει έναν κεντρικό αεραγωγό, ο οποίος διακλαδίζεται σε πολλούς μικρότερους αγωγούς αέρα μέσα τους πνεύμονες. Στις απολήξεις όλων αυτών των αεραγωγών υπάρχουν μικροί πνευμονικοί σάκοι, οι λεγόμενες κυψελίδες. Ο ανθρώπινος πνεύμονας έχει περίπου 300 εκατομμύρια κυψελίδες, που περιβάλλονται από ένα δίκτυο πολύ ευαίσθητων αιμοφόρων αγγείων. Τις κυψελίδες χωρίζει από τα αιμοφόρα αγγεία μια μεμβράνη, που δεν είναι παχύτερη από 0,2 μικρόμετρα, και μέσω της οποίας βρίσκει το οξυγόνο δίοδο στο κυκλοφορικό. Ακριβώς επειδή τα τοιχώματα των κυψελίδων είναι τόσο λεπτά, όταν δέχονται μεγάλη επιβάρυνση, ενδέχεται να υποστούν βλάβη. Όταν αθλούμαστε εντατικά, το αίμα αντλείται με μεγάλη δύναμη προς όλα τα αγγεία του σώματος, και η πίεση στα μικρά αιμοφόρα αγγεία γύρω από τις κυψελίδες αυξάνεται πολύ, λόγω της εξαιρετικά μικρής διαμέτρου τους. Αυτό, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να κάνει τα λεπτότατα τοιχώματα των κυψελίδων να διαρραγούν. Έτσι, μια μικρή ποσότητα αίματος ενδέχεται να διαρρεύσει στους πνεύμονες.
Πρόκειται για απειροελάχιστες ποσότητες, που όμως είναι αρκετές για να δώσουν αυτή τη γεύση του αίματος στο στόμα. Ίσως αυτό λειτουργεί και ως προειδοποιητικό σήμα, προκειμένου να κατεβάσουμε κάπως το ρυθμό μας.

Γιατί η Γη έχει μαγνητικό πεδίο;

Η Γη οφείλει το μαγνητικό της πεδίο κυρίως στον εξωτερικό της πυρήνα, που βρίσκεται 2.900 χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια μας. Από εκεί προέρχεται το 95% αυτού του πεδίου, το οποίο είμαστε σε θέση να μετρήσουμε στην επιφάνεια της Γης. Το υπόλοιπο προέρχεται από ορυκτά στα ανώτερα 20–40 χιλιόμετρα του φλοιού και από ηλεκτρικά ρεύματα που δημιουργούνται όταν στο ανώτερο τμήμα της ατμόσφαιρας προσπίπτει ηλιακός άνεμος.
Ο εξωτερικός πυρήνας είναι μια μεγάλη σφαίρα από λιωμένα μέταλλα, που αργά αλλά σταθερά χάνουν τη θερμότητα τους, η οποία περνάει στο μανδύα που βρίσκεται από πάνω. Σε αυτά τα ρευστά μέταλλα δημιουργούνται ισχυρές δίνες, που κινούνται με μια ταχύτητα κάποιων χιλιομέτρων το χρόνο. Οι κινήσεις των μετάλλων προκαλούν ηλεκτρικά ρεύματα, που με τη σειρά τους δημιουργούν το μαγνητικό πεδίο της Γης, μέσω μιας αυτοενισχυόμενης διαδικασίας.

Υπάρχουν πολλές εκδοχές της Βίβλου;

Ναι, υπάρχουν διαφορετικοί «Βιβλικοί κανόνες», όπως λέγονται. 
Γενικά, η χριστιανική Βίβλος αποτελείται από δύο μέρη: τα 27 βιβλία που γράφτηκαν μετά το Χριστό –και μάλιστα γράφτηκαν στα ελληνικά–, τα οποία αποτελούν την Καινή Διαθήκη, και μια εκδοχή της εβραϊκής Βίβλου, που αποτελεί την Παλαιά Διαθήκη.
Η ελληνιστική μετάφραση της εβραϊκής Βίβλου, γνωστή και ως «μετάφραση των Εβδομήκοντα», την οποία αποδέχεται η Ορθόδοξη εκκλησία, περιέλαβε και ορισμένα κείμενα τα οποία δεν υπήρχαν στην εβραϊκή Βίβλο, και τα οποία χαρακτηρίζονται ως «δευτεροκανονικά». Στις αρχές του 5ου αιώνα, η Βίβλος μεταφράστηκε στα λατινικά από τον πατέρα της Εκκλησίας Ιερώνυμο, ο οποίος χρησιμοποίησε ως επί το πλείστον το εβραϊκό πρωτότυπο. Η μετάφραση αυτή, η Βουλγάτα, αναγνωρίστηκε από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.
Κατά την προτεσταντική Μεταρρύθμιση, τη δεκαετία του 1520, ο Λούθηρος μετέφρασε τη Βουλγάτα στα γερμανικά, αλλά άφησε έξω τα «δευτεροκανονικά» κείμενα, αν και ορισμένα από αυτά τα εξέδωσε χωριστά.
Πάντως, τα λεγόμενα «Απόκρυφα της Καινής Διαθήκης», όπως το Ευαγγέλιο του Θωμά και το πρόσφατα ανακαλυφθέν Ευαγγέλιο του Ιούδα, δεν συμπεριλήφθηκαν σε κανένα Βιβλικό κανόνα. Επιπλέον, οι διαφοροποιήσεις στις μεταφράσεις αποτυπώνουν, όπως είναι φυσικό, τις θρησκευτικές προσεγγίσεις και τις απόψεις για τη ζωή κατά τις διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Πόσους ιδρωτοποιούς αδένες έχουμε & πόσο ιδρώτα εκκρίνουν;

Ο άνθρωπος έχει έως και 3 εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, τους περισσότερους στις παλάμες και στις πατούσες, ενώ κανένα στα χείλη. 
Σε περίπτωση σκληρής σωματικής προσπάθειας σε ζεστό περιβάλλον, οι αδένες εκκρίνουν 2 περίπου λίτρα ιδρώτα την ώρα.
http://www.scienceillustrated.gr/index.php?op=Magazine&todo=showarticle&aid=375

Πώς γίνεται να φυτρώνει ένα φυτό στην άσφαλτο;

Βλέπουμε συχνά χορτάρια να φυτρώνουν στην άσφαλτο και στα πεζοδρόμια. 
Πώς το καταφέρνει αυτό ένα φυτό, ενώ είναι τόσο ευπαθές, που μπορούμε να το συνθλίψουμε με τα χέρια μας;
Η ερμηνεία του φαινομένου έχει να κάνει με τη μηχανική των ρευστών. Σύμφωνα με το νόμο του Πασκάλ, αν αυξηθεί η πίεση σε ένα σημείο ενός ασυμπίεστου ρευστού που βρίσκεται μέσα σε κλειστό δοχείο, τότε θα αυξηθεί κατά τον ίδιο τρόπο και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του ρευστού. Το φαινόμενο αυτό έχει πολλές τεχνικές εφαρμογές, όπως για παράδειγμα στις υδραυλικές αντλίες και στην ανύψωση βαρέων αντικειμένων. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα δοχείο, το οποίο περιέχει ένα μη συμπιεστό υγρό, π.χ. λάδι, και στο οποίο έχουμε προσαρ- μόσει δύο έμβολα: ένα με μικρή και ένα με μεγάλη διάμετρο. Σπρώχνοντας προς τα μέσα το μικρό έμβολο με μικρή δύναμη, η πίεση μέσα στο υγρό αυξάνει και μεταφέρεται αυτούσια στο μεγάλο έμβολο, σπρώχνοντάς το προς τα πάνω με πολύ μεγαλύτερη δύναμη από αυτήν που ασκήσαμε αρχικά. Μπορούμε έτσι, με την εφαρμογή πολύ μικρής δύναμης σε ένα μικρό έμβολο, να ανυψώσουμε πολύ βαριά αντικείμενα.
Το ίδιο, ουσιαστικά, συμβαίνει και μέσα σε ένα φυτό που φυτρώνει κάτω από ένα στρώμα ασφάλτου. Το φυτό απορροφά νερό, που διοχετεύεται στα κύτταρά του, τα οποία έτσι διαστέλλονται. Τα κύτταρα του φυτού αποτελούνται, ως επί το πλείστον, από κυτταρίνη, που δεν μπορεί να συμπιεστεί ούτε η ίδια αλλά ούτε και το νερό που περιέχει. Έτσι, όταν η πίεση από κάτω γίνει αρκετά μεγάλη, η επιφάνεια του εδάφους υποχωρεί, δίνοντας στο φυτό χώρο για να αναπτυχθεί.

Πώς εξηγείται η σειρά των γραμμάτων σε ένα πληκτρολόγιο; QWERTY - Dvorak

Γιατί σε ένα πληκτρολόγιο τα γράμματα δεν είναι με αλφαβητική σειρά; 
Ποιος είχε την ιδέα να τα τοποθετήσει έτσι όπως είναι σήμερα;

Το πληκτρολόγιο που χρησιμοποιούμε σήμερα στους υπολογιστές αποτελεί εξέλιξη της γραφομηχανής. Οι πρώτες γραφομηχανές έκαναν την εμφάνισή τους στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1860. Σε αυτές, τα γράμματα ήταν τοποθετημένα με αλφαβητική σειρά. Αυτό το σύστημα, ωστόσο, ήταν δύσχρηστο, αφού τα «σφυράκια» με τα στοιχεία συχνά μπερδεύονταν μεταξύ τους και κόλλαγαν. Το πρόβλημα αυτό ήρθε να λύσει ο Αμερικανός συντάκτης εφημερίδας Christopher Latham Sholes, ο οποίος άλλαξε τη θέση των πλήκτρων, ώστε τα γράμματα που χρησιμοποιούνται περισσότερο να μη γειτνιάζουν.
Το αποτέλεσμα ήταν το πληκτρολόγιο τύπου QWERTY – πήρε το όνομά του από τα πρώτα έξι γράμματα της πρώτης σειράς. Το 1874, ο Sholes πούλησε την καινούργια γραφομηχανή του στη εταιρεία όπλων Remington, η οποία προχώρησε στη μαζική παραγωγή γραφομηχανών, καθιερώνοντας έτσι το σύστημα QWERTY. Με το σύστημα αυτό, μπορούσε κανείς να δακτυλογραφήσει ένα κείμενο πολύ γρηγορότερα και με λιγότερα λάθη.
Το πληκτρολόγιο QWERTY είναι αυτό που χρησιμοποιούμε και σήμερα, έστω κι αν δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες της εποχής μας. Υπάρχουν και πιο αποτελεσματικά συστήματα, όπως το πληκτρολόγιο Dvorak, που επινοήθηκε το 1933 από τον Αμερικανό August Dvorak. Στο σύστημα αυτό, τα γράμματα που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι στη μεσαία σειρά, με τα σύμφωνα δεξιά και τα φωνήεντα αριστερά.

Γιατί έχουμε διαφορετικές ομάδες αίματος;

Είναι γεγονός ότι πρέπει να τρεφόμαστε με βάση την ομάδα αίματος που έχουμε; 
Τι σημαίνουν, αλήθεια, οι διαφορετικές ομάδες αίματος;

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην ομάδα αίματος και την προσωπικότητα, όπως επίσης ότι θα πρέπει να τρέφεται ή να γυμνάζεται κανείς ανάλογα με την ομάδα αίματος που έχει. Ωστόσο, οι θεωρίες αυτές στερούνται επιστημονικής βάσης. Με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, η ομάδα αίματος παίζει μεγάλο ρόλο σε συγκεκριμένες μόνο περιπτώσεις, από τις οποίες η πιο συνηθισμένη είναι η μετάγγιση. Τότε, είναι απολύτως απαραίτητο η ομάδα του δότη και του λήπτη να είναι συμβατές. Μέχρι το 1900 περίπου, όταν ο Carl Landsteiner ανακάλυψε την ύπαρξη διαφορετικών ομάδων αίματος, πολλοί είχαν χάσει τη ζωή τους μετά τη λήψη ασύμβατου αίματος.
Στο αίμα διακρίνουμε πολλές διαφοροποιήσεις, αλλά μόνο η διάκριση των ομάδων Α, Β, και 0 και ο παράγοντας Ρέζους έχουν πρακτική σημασία. Στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων υπάρχουν δύο τύποι πρωτεϊνών, η Α και η Β. Ανάλογα με το αν κανείς έχει τη μία ή και τις δύο πρωτεΐνες, ή καμία από αυτές, τότε έχει ομάδα αίματος Α ή Β ή ΑΒ ή 0, κατά σειρά. Ταυτόχρονα, υπάρχουν στο αίμα αντιγόνα κατά των πρωτεϊνών που δε διαθέτει κάποιος. Εάν κάποιος έχει, για παράδειγμα, ομάδα αίματος ΑΒ, δεν έχει καθόλου αντιγόνα, και μπορεί συνεπώς να δεχτεί οποιοδήποτε τύπο αίματος. Απεναντίας, τα άτομα με ομάδα αίματος 0 δέχονται μόνο τον ίδιο τύπο αίματος, επειδή διαθέτουν αντιγόνα τόσο κατά των Α όσο και κατά των Β πρωτεϊνών. Το ίδιο συμβαίνει και με το σύστημα Ρέζους, όπου είτε διαθέτει κανείς είτε δε διαθέτει συγκεκριμένες πρωτεΐνες (Ρέζους θετικό ή Ρέζους αρνητικό, αντίστοιχα).



Πώς βγαίνουν τα νύχια;

Όταν χτυπάμε το νύχι μας, αυτό μερικές φορές μαυρίζει και βγαίνει. 
Πώς βγαίνει, πού βρίσκονται τα καινούργια νύχια και γιατί μακραίνουν όταν τα κόβουμε;

Τα νύχια αποτελούνται κυρίως από τη σκληρή πρωτεΐνη κερατίνη, η οποία περιέχει στη σύστασή της άνθρακα, άζωτο, υδρογόνο, θείο και νερό. Πρόκειται για την ίδια βασική ουσία από την οποία σχηματίζονται οι τρίχες και τα μαλλιά μας, τα κέρατα των ζώων αλλά και το εξωτερικό στρώμα της επιδερμίδας μας.
Φαινομενικά, τα νύχια αρχίζουν να φυτρώνουν από την απονεκρωμένη πτυχή δέρματος που τα περιβάλλει. Ωστόσο, στην πραγματικότητα τα νύχια «φυτρώνουν» από τη ρίζα τους, η οποία βρίσκεται κάτω από την πτυχή της επιδερμίδας που βλέπουμε, όπου υπάρχουν εξειδικευμένα δερματικά κύτταρα τα οποία πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Τα νεαρά κύτταρα του νυχιού παράγουν μεγάλες ποσότητες κερατίνης, η οποία αποθηκεύεται μέσα σ’ αυτά. Καθώς η κερατίνη αυξάνεται, η δραστηριότητα του κυττάρου σταδιακά ελαττώνεται, με αποτέλεσμα το θάνατό του. Το νεκρό πλέον κύτταρο, που αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από κερατίνη, ωθείται σταδιακά από τα νεότερα κύτταρα προς τα έξω, πάνω στη σάρκα, η οποία τροφοδοτείται με αίμα από πολλά μικρά αγγεία, που δίνουν σε ένα υγιές νύχι το ρόδινο χρώμα του. Όπως είναι φανερό, λοιπόν, το νύχι δεν είναι μόνο η κερατινοποιημένη σκληρή πλάκα που βλέπουμε. Τραυματισμοί στα σημεία επαφής του με το δέρμα μπορούν να προκαλέσουν αποκόλληση ή να κάνουν το νύχι να «μαυρίσει», ενώ κακώσεις και βλάβες στη ρίζα του, στο ζωντανό του τμήμα, μπορούν να οδηγήσουν σε παροδική ή μόνιμη παραμόρφωση του νυχιού.
Η δραστηριότητα των κυττάρων στη ρίζα των νυχιών είναι αδιάλειπτη, με αποτέλεσμα τα νύχια να μη σταματούν ποτέ να αναπτύσσονται. Η συνεχής παραγωγή κερατίνης στην πραγματικότητα σπρώχνει προς τα εμπρός το ήδη σχηματισμένο νύχι πάνω στη σάρκα. Ο ρυθμός ανάπτυξης των νυχιών είναι πολύ αργός: 1-3 χιλιοστά το μήνα. Τα νύχια των χεριών αναπτύσσονται πιο γρήγορα –2-3 χιλιοστά το μήνα–, ενώ αυτά των ποδιών μεγαλώνουν μόνο κατά 1-1,5 χιλιοστό το μήνα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επιταχύνουν ή επιβραδύνουν την ανάπτυξη των νυχιών, όπως, π.χ., η θερμοκρασία, η ηλικία του ατόμου και η περιποίησή τους.

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Τι κερδίσατε, 'Η τα καλά χωρίς το τσιγάρο.

Τι κερδίσατε, 'Η τα καλά χωρίς το τσιγάρο



Eίστε πια σίγουροι ότι θα ζήσετε τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια παραπάνω από όσα είχατε στο ριζικό σας σαν καπνιστής /καπνίστρια.
Mπορείτε να κάνετε πιο εύκολα παιδί & αν έχετε ήδη παιδιά, τώρα ξέρετε ότι έχετε λιγότερες πιθανότητες να τα αφήσετε μόνα τους ενώ ακόμα σας χρειάζονται - & πάντα σας χρειάζονται.
Έχετε διπλάσιες πιθανότητες να μην πάθετε έμφραγμα (διπλάσιες από εκείνες που είχατε όταν καπνίζατε το τελευταίο σας τσιγάρο).
Έχετε τριπλάσιες πιθανότητες να μην πάθετε εγκεφαλικό.
Έχετε 20πλάσιες πιθανότητες να μην πάθετε καρκίνο των πνευμόνων.
Oι πνεύμονές σας έχουν κερδίσει σε χωρητικότητα 40 ml μέσα σε ένα χρόνο - όσο καπνίζατε χάνατε μέχρι και 80 ml το χρόνο.
Γλιτώνετε από την υπερβολική κρεατοφαγία που βλάπτει πολλά όργανα. Tώρα ο οργανισμός σας δεν ζητάει το κρέας, γιατί δεν αναζητά απελπισμένα νιασίνη - μία ουσία που μπορεί να μπλοκάρει ένα μέρος της νικοτίνης.
Έχετε οκταπλάσιες πιθανότητες να μην υποστείτε ρήξη ανευρύσματος - η ρήξη αυτή κατά κανόνα σκοτώνει.
Aν χρειαστείτε για οποιονδήποτε λόγο γενική νάρκωση, δεν θα τρέμετε τυχόν επιπλοκές.
Kρυολογείτε σαν όλους τους ανθρώπους & όχι έξι έως επτά φορές το χρόνο, όπως παλιά.
Tο συνάχι σας δεν κρατάει πια σχεδόν όλο το χειμώνα.
Δεν βήχετε πια όπως παλιά.
Έχετε πια (οι άνδρες) διπλάσιες πιθανότητες να μην παρουσιάσετε ανικανότητα στα 50 σας.
Έχετε ελάχιστες πιθανότητες να παρουσιάσετε εμφύσημα.
Δεν ακούτε συνέχεια «γατάκια» από τα πνευμόνια σας.
Δεν έχετε τόσο συχνούς πονοκεφάλους.
O πονόλαιμος είναι σχεδόν παρελθόν.
H ιγμορίτιδα που ίσως είχατε είναι σχεδόν ξεχασμένη.
Γλιτώσατε από ένα αίσθημα μόνιμης κούρασης, που το καταπολεμούσατε με όλο και περισσότερους καφέδες.
H αναπνοή σας δεν μυρίζει στους άλλους, ούτε και σε εσάς.
H σκέψη σας παρουσιάζει μια διαύγεια που νομίζατε ότι δεν διαθέτατε ποτέ.
Έχετε πιο καθαρά & όμορφα δόντια.
Δεν πάσχετε από ουλίτιδες.
Tα μάτια σας δεν παθαίνουν συχνά επιπεφυκίτιδα.
H αναπνοή σας είναι ανάλαφρη «σαν παιδιού».
Όλες οι μυρωδιές είναι πιο σαφείς - δεν μπερδεύετε τη μυρωδιά του τσιγάρου με τον καπνό της πυρκαγιάς.
Όλες οι γεύσεις είναι σαφέστερες & χαίρεστε ό,τι τρώτε.
Δεν σας χρειάζονται πια πολλά καρυκεύματα στο φαγητό.
Έχετε κόψει τους πολλούς καφέδες που τέντωναν τα νεύρα σας - δεν τους «τραβάει» ο οργανισμός σας.
H υποτονικότητα του πρώτου καιρού έχει δώσει τη θέση της σε μία χαλάρωση γεμάτη αυτοκυριαρχία.
Δεν χρειάζεται να κάνετε κάθε πρωί «εκκαθάριση πνευμόνων».
Kρυώνετε λιγότερο το χειμώνα ή όταν μπαίνετε στη θάλασσα - τα άκρα των καπνιστών έχουν περίπου 4 βαθμούς χαμηλότερη θερμοκρασία από το κανονικό, λόγω του κακού κυκλοφορικού, και ξεπαγιάζουν εύκολα.
Tα νύχια σας δεν είναι κιτρινισμένα.
Tο σπίτι σας δεν είναι γεμάτο κάπνα.
Tα ρούχα σας μυρίζουν καθαριότητα & όχι τσιγαρίλα.
Tο ίδιο & τα μαλλιά σας.
Oι κουρτίνες & οι τοίχοι δεν κιτρινίζουν.
Γλιτώσατε από τις πολλές καούρες στο στομάχι.
Tα έντερά σας δεν χρειάζονται πια καφεΐνη & νικοτίνη για να λειτουργήσουν φυσιολογικά.
Έχουν βελτιωθεί όλες οι παθήσεις που τυχόν είχατε, γιατί ο οργανισμός σας αντιπαλεύει τα πάντα πιο εύκολα - δεν έχει το μόνιμο αντιπερισπασμό της νικοτίνης.
Έχετε κερδίσει μέσα σε ένα χρόνο 1000 έως 2500 ευρώ. Mε αυτά τα χρήματα μπορείτε να πάτε ένα ταξίδι που πέρσι ούτε καν ονειρευόσασταν.
Δεν νιώθετε πια ένα σφίξιμο στο στομάχι όταν σας περιμένει μια σύσκεψη με μη καπνιστές.
Όταν βλέπετε τους άλλους να καπνίζουν, μάλλον τους λυπάστε.
Έχετε λιγότερες πιθανότητες να καείτε από ξεχασμένο τσιγάρο.
Έχετε λιγότερες πιθανότητες να εμπλακείτε σε τροχαίο.
Eίστε κατά 16 χρόνια νεότεροι, γιατί ένας άνθρωπος που καπνίζει στα 50 του ένα πακέτο τσιγάρα είναι στην πράξη 58 ετών & αν καπνίζει δύο πακέτα, είναι ουσιαστικά 66 ετών.
Eίστε νεότεροι & φαίνεται. Όχι μόνον τα εσωτερικά όργανά σας λειτουργούν φυσιολογικά για την ηλικία σας, αλλά πάψατε να αφυδατώνεστε & να κάνετε πρόωρα ρυτίδες -το τσιγάρο «στεγνώνει».
Kάνετε πιο συχνά σεξ.
Έχετε περισσότερη διάθεση για περπάτημα και αθλητισμό.
Tο σώμα σας είναι πιο ευθυτενές.
Έχετε πιο θετική άποψη για τη ζωή.
Έχετε ξαναβρεί την εκτίμηση για τον εαυτό σας & δεν τον θεωρείτε πια άβουλο ή σκλάβο του τσιγάρου. Kανείς δεν μπορεί να σας πει ότι δεν έχετε «δύναμη θέλησης». Oύτε εσείς βέβαια.
Aισθάνεστε ότι έχετε πετύχει κάτι ηρωικό - & έχετε δίκιο.




Tι χάσατε, Ή τα καλά του τσιγάρου:



Mία ευχαρίστηση διάρκειας πέντε λεπτών την ημέρα (όσο δηλαδή το πρώτο πρωινό τσιγάρο).
Tαχυπαλμίες & έκκριση αδρεναλίνης που εκλαμβάνατε ως τόνωση, ενώ ήταν ο «πανικός» του σώματός σας.


Tης Ολγας Μαύρου - Vita.gr
http://www.in.gr/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=65922&lngChapterID=-1&lngItemID=65948

Μισό ποτήρι κρασί κάθε μέρα μπορεί να αυξάνει τη διάρκεια ζωής κατά 5 χρόνια

Μισό ποτήρι κρασί κάθε μέρα μπορεί να αυξάνει τη διάρκεια ζωής κατά 5 χρόνια


http://bloggerakis.blogspot.com/2009/05/5.html

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Πώς κοιμούνται οι φάλαινες;

Πώς κοιμούνται οι φάλαινες;
Μια γαλάζια φάλαινα μπορεί να κρατήσει κάτω από το νερό την αναπνοή της για μία ώρα, αλλά πώς τα καταφέρνει όταν πρέπει να κοιμηθεί;
Κοιμάται στην επιφάνεια; Όλα ανεξαιρέτως τα ζώα με μεγάλο εγκέφαλο έχουν ανάγκη από ξεκούραση και ύπνο. Αυτό για τη φάλαινα είναι ένα πρόβλημα, αφού, όπως όλα τα υπόλοιπα θηλαστικά, πρέπει και αυτή να εισπνέει οξυγόνο από τον ατμοσφαιρικό αέρα. Ωστόσο, το κήτος ξεπερνά το πρόβλημα, αφού μπορεί να κρατά την αναπνοή του έως και δύο ώρες, προκειμένου να καταδυθεί βαθιά σε αναζήτηση τροφής.
Οι επιστημονικές μας γνώσεις σχετικά με τις συνήθειες ύπνου της φάλαινας είναι μάλλον περιορισμένες, μια και η παρακολούθηση αυτού του ζώου είναι δύσκολη, όπως και η διεξαγωγή σχετικών μετρήσεων. Πάντως, για τον ύπνο των οδοντοκητών γνωρίζουμε περισσότερα, κυρίως επειδή κάποια από αυτά ζουν σε αιχμαλωσία και έχουν μελετηθεί συστηματικά. Έχει παρατηρηθεί ότι τα δελφίνια μπορούν να κοιμούνται μένοντας ακίνητα, σαν κούτσουρα, στην επιφάνεια του νερού. Ερευνητές έχουν επίσης παρατηρήσει ότι τα δελφίνια μπορούν να κολυμπούν ενώ λαγοκοιμούνται. Αυτό το πετυχαίνουν διατηρώντας ένα μόνο ημισφαίριο του εγκεφάλου τους σε εγρήγορση, προκειμένου να συντηρούν ορισμένες ζωτικές λειτουργίες, όπως τον προσανατολισμό τους, ώστε να ανέρχονται στην επιφάνεια όταν πρόκειται να εισπνεύσουν. Με τον τρόπο αυτό, ορισμένα δελφίνια μπορούν να κολυμπούν χωρίς διακοπή ακόμη και 24 ώρες, κατά τη διάρκεια μεγάλων περιπλανήσεων. Οι φάλαινες μπορούν επίσης να κοιμούνται περισσότερη ώρα απ’ όση βρίσκονται σε κατάδυση, αφού στο κεντρικό νευρικό τους σύστημα έχουν αναπτύξει ένα μηχανισμό που καθιστά εφικτή την άνοδο στην επιφάνεια για αέρα κατά τη διάρκεια του ύπνου τους.
Πρόσφατα, οι επιστήμονες αποκόμισαν κάποιες νέες γνώσεις σχετικά με τον ύπνο στις φάλαινες φυσητήρες, όταν παρατήρησαν ότι τα κήτη έπαιρναν κάθετη θέση ανά μικρές ομάδες στο νερό και εκτελούσαν ρυθμικές κινήσεις, γλιστρώντας αργά προς τα κάτω, και μετά από 12 λεπτά κολυμπώντας και πάλι προς τα επάνω για να αναπνεύσουν. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι με αυτή τη συμπεριφορά οι φάλαινες πέφτουν σε έναν πιο βαθύ ύπνο, χωρίς να δίνουν μεγάλη σημασία για όσα συμβαίνουν γύρω τους. Παρομοίως, έχουν παρατηρηθεί μπαλενοφόρες φάλαινες, όπως οι μεγάπτερες, να παραμένουν ακίνητες και ξαφνικά, αντανακλαστικά και μόνο, να κολυμπούν προς την επιφάνεια. Αυτό το κολυμβητικό αντανακλαστικό που εξασφαλίζει αέρα λειτουργεί στις φάλαινες εντελώς αυτόματα, όπως αναπνέουμε και εμείς ενόσω κοιμόμαστε. Οι γαλάζιες φάλαινες είναι μπαλενοφόρες, όπως οι μεγάπτερες και οι γκρίζες φάλαινες, και κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να κοιμούνται και αυτές με τον ίδιο τρόπο, ακόμη κι αν δεν έχουν γίνει ανάλογες παρατηρήσεις.

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Χρειάζεται η σκωληκοειδής απόφυση;

Χρειάζεται η σκωληκοειδής απόφυση;
Παλαιότερα, η σκωληκοειδής απόφυση θεωρούνταν ένα περιττό κατάλοιπο της ανθρώπινης εξέλιξης. Νεότερες έρευνες δείχνουν, ωστόσο, ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος του εμβρύου. Λειτουργεί περίπου σαν «πεδίο ασκήσεων», όπου λευκά αιμοσφαίρια και άλλα κύτταρα εκτίθενται στα αντιγόνα των βακτηρίων του εντερικού συστήματος. Έτσι, το ανοσοποιητικό σύστημα μαθαίνει να ξεχωρίζει «φίλους και εχθρούς», ώστε να μην επιτίθεται σε χρήσιμα βακτήρια. Στους ενήλικες, το ανοσοποιητικό έχει πλέον «εκπαιδευτεί», γι’ αυτό και η σκωληκοειδής απόφυση μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Τώρα επιτέλους μπορούν & οι γυναίκες να ουρούν όρθιες! Χωρίς να είναι αναγκασμένες να καθίσουν σε δημόσιες τουαλέτες.

Τώρα επιτέλους μπορούν & οι γυναίκες να ουρούν όρθιες!


Μπορεί να φαίνεται στην αρχή λίγο αστείο αλλά τα παρακάτω gadgets είναι χρήσιμα (από πρακτικότητα δεν ξέρω) 
& έχουν γίνει στο εξωτερικό μόδα.
Τώρα με το gadget αυτό οι γυναίκες μπορούν να ουρούν χωρίς να είναι αναγκασμένες να καθίσουν σε δημόσιες τουαλέτες.






















Λοιπόν κυρίες μου διαλέξτε ένα από τα πιο κάτω μοντέλα 
& πείτε μας αν θέλετε την άποψή σας.

P-mate





























































GoGirl

























Magic-Cone .. Μαγικός Κόνος


































Shewee




















Whiz-Freedom

























Urifemme-Female-Urination-Funnel




















T-Pee